Τα δύο κόμματα που σίγουρα αξίζουν την προσοχή σας !!!! (κι ας μην πάρουν τη ψήφο σας) (γράφει ο Άκης Καλύβας)

Οι εκλογές πλησιάζουν.

Οι «σημαντικότερες εκλογές από την μεταπολίτευση» λένε πολλοί.

«Θα κρίνουν το μέλλον μας αυτές τις δύσκολες ώρες» λένε άλλοι.

«Ισχυρή λαϊκή εντολή για δημιουργία ισχυρής Κυβέρνησης» λένε οι μισοί και «ισχυρό όχι στα δύο μνημονιακά κόμματα» λένε οι άλλοι μισοί.

«Οι εκλογές αποτελούν την διαδικασία εκδημοκρατισμού με λαϊκή εντολή, μιας Κυβέρνησης συνεργασίας που θα εκτελέσει τις προαποφασισμένες και προϋπογραμμένες εντολές των κέντρων λήψεων αποφάσεων στην Ευρώπη» λέω εγώ.

«Πώς μπορεί να είναι σημαντικές κάποιες εκλογές όταν όλα τα νούμερα βγαίνουν σε Κυβέρνηση συνεργασίας των δύο μεγάλων κομμάτων ;» λέω εγώ.

«Ακόμα και την αυτοδυναμία να πάρει το ένα από τα δύο μεγάλα κόμματα, δεν θα κυβερνήσει μόνο του. Θα σχηματίσει Κυβέρνηση συνεργασίας με το άλλο. Η λέξη κλειδί είναι η ισχυρή εντολή που μόνο ΝΔ και ΠΑΣΟΚ μαζί μπορούν να πετύχουν.  Γιατί ; Μα για να υλοποιηθεί το μνημόνιο, να γίνουν οι εγκεκριμένες μεταρρυθμίσεις, να πληρώνονται τα εξωτερικά δάνεια, να κρατηθεί ο πληθωρισμός χαμηλά και κυρίως να κρατηθούν οι λαϊκές αντιδράσεις στα μέτρα λιτότητας που έρχονται από την 7^η Μαΐου» λέω εγώ.

Η αναβάθμιση της Ελλάδας από τους διεθνείς οικονομικούς οργανισμούς λίγες μέρες πριν τις εκλογές δείχνει ότι τα πράγματα βαίνουν όπως τα λέω εγώ. Εκτός εάν υπάρχει άνθρωπος στο πλανήτη που πιστεύει ότι η Standard and Poor's προέβλεψε ότι μετά τις εκλογές θα βγει ενωμένη Κυβέρνηση της Αριστεράς μαζί με τους Ανεξάρτητους Έλληνες με πρωθυπουργό την Παπαρήγα (όπως λέει ο Τσίπρας).

 (http://www.stockwatch.com.cy/nqcontent.cfm?a_name=news_view&ann_id=152034, 2/5/2012).

«Το σύστημα δεν φοβάται τις διαδηλώσεις εκτρόπων και ταραχών από τους λίγους και ας κάψουν την Αθήνα (μόνο ο ελληνικός τουρισμός το φοβάται αυτό). Το σύστημα φοβάται τις πολύ μαζικές ειρηνικές διαδηλώσεις πολιτών διότι αυτές μπορούν να ρίξουν Κυβερνήσεις σε δύο μέρες  (πχ. 2 κυβερνήσεις στη Ρουμανία σε λίγους μήνες το 2012 http://www.left.gr/article.php?id=479, 2/5/2012).» λέω εγώ.

«Πρέπει η πλειοψηφία των Ελλήνων να πειστεί με κάθε τρόπο να στηρίξει αυτούς που θα υλοποιήσουν τις προαποφασισμένες πολιτικές, δηλώνοντας την ανοχή τους για ότι επακολουθήσει» λέω εγώ. Αρχίζουν έτσι τα ψευδοδιλλήματα που έντεχνα αναμεταδίδονται ακόμα και από πολλούς ψηφοφόρους που πιστεύουν σε αυτά. 

Αν τα πράγματα είναι έτσι όπως λέω εγώ, στο εάν αυτό γίνεται για το καλό ή το κακό της Ελλάδας δεν μπορώ να απαντήσω, αυτό θα το γράψει η ιστορία 50 χρόνια μετά. Το σίγουρο όμως είναι ότι ο λαός κατεβαίνει την Κυριακή να ψηφίσει για λάθος λόγους. Οι εκλογές δεν θα κρίνουν τον τρόπο διακυβέρνησης μετά από αυτές, θα νομιμοποιήσουν την πολιτική που ήδη ασκείται. Η δημοκρατική νομιμοποίηση αυτή θα μπορούσε πολύ ποιο ξεκάθαρα να γίνει ως εξής : α) να πειστεί η μεγάλη πλειοψηφία του λαού για την ανάγκη των μνημονίων στην έξοδο της Ελλάδας από την κρίση και β) να το εκφράσει δημοκρατικά με δημοψήφισμα ώστε να δώσει ισχυρή πλειοψηφία στην εφαρμογή αυτής της πολιτικής.

«Μήπως σας θυμίζει κάποιον που το είπε πριν 6 μήνες ; Μήπως οι ανακοινώσεις αυτές δεν ήταν αποτέλεσμα ψυχολογικής διαταραχής αλλά πρόβα τζενεράλε, για την εκτίμηση, από τα κέντρα λήψης αποφάσεων, του αποτελέσματος ενός τέτοιου δημοψηφίσματος και η αλλαγή στρατηγικής; Μήπως ο ίδιος Έλληνας που θα ψήφιζε σε δημοψήφισμα ΟΧΙ στο μνημόνιο είναι ένθερμος υποστηρικτής τώρα στην Κυβέρνηση συνασπισμού ΝΔ-ΠΑΣΟΚ για να μην πάει η Ελλάδα σε ακυβερνησία ; Μήπως σαν τον παραπάνω Έλληνα είμαστε πάρα πολλοί τελικά ;» λέω εγώ.

«Καλά λέω εγώ να τους μουντζώσω και να μην πάω να ψηφίσω» λένε πολλοί.

«Θα φάνε λευκό και άκυρο για να μάθουν» λένε άλλοι τόσοι.

 «Οι περιορισμένες μετακινήσεις ψηφοφόρων φέτος σε σχέση με τις προηγούμενες φορές, μήπως δεν έχει να κάνει με τα οικονομικά των κομμάτων όπως λένε (πήραν στο ακέραιο και φέτος τα χρήματα για την προεκλογική εκστρατεία από τη Βουλή), αλλά με το να μην ρισκάρουν να μετακινήσουν πρώην ψηφοφόρους τους που ρίξουν αντιμνημονιακή ψήφο; Μήπως προτιμούν οι αγανακτισμένοι ετεροδημότες με οικονομική δυσχέρεια απλώς να μην πάνε να ψηφίσουν ;» λέω εγώ. 

«Πρέπει να ψηφίσουμε έγκυρα όλοι την Κυριακή, αλλά για τους σωστούς λόγους» λέω εγώ. «Ίσως είναι η πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια που υπάρχουν κομματικές προτάσεις που μας αντιπροσωπεύουν όλους. Πρέπει να ενημερωθούμε όλοι μας, για όλα τα κόμματα και θα βρούμε το καλύτερο για μας για να ψηφίσουμε» λέω εγώ.

«Την Κυριακή δεν ψηφίζουμε για την πολιτική της επόμενης μέρας (είναι ήδη γνωστή) αλλά για την δυνατότητα να αλλάξει η Ελλάδα μετά από 3-4 εκλογικές αναμετρήσεις (αλλιώς παρατείνουμε και για τα παιδιά μας την υπάρχουσα μίζερη κατάσταση)» λέω εγώ δυνατά.

Γι αυτό αναφέρομαι σε δύο κόμματα που αξίζουν την προσοχή όλων μας άσχετα τι θα ψηφίσουμε :

-         Τους «Ανεξάρτητους Έλληνες» του Πάνου Καμμένου και

-         Τη «Δημιουργία Ξανά» του Θάνου Τζήμερου.

Στη τελευταία παράγραφο αναλύω την άποψή μου γιατί εγώ θεωρώ τις εκλογές της Κυριακής σημαντικές. Η ανάλυση αυτή βασίζεται στην δική μου οπτική για τις δυνατότητες μεταβολής του πολιτικο-κοινωνικού περιβάλλοντος στην Ελλάδα τα επόμενα 10-15 χρόνια.

«Ανεξάρτητοι Έλληνες»

-         Θέσεις και πολιτική.

Για την ενημέρωσή σας η ιστοσελίδα του κόμματος είναι η καλύτερη πηγή.  http://www.anexartitoiellines.gr/index.php

           

-    Δυναμική.

Μέσα σε λίγες εβδομάδες ανέπτυξε μια πρωτόγνωρη δυναμική που φαίνεται στις δημοσκοπήσεις. Πιστεύει στην ευρωπαϊκή προοπτική μιας Ελλάδας με ευρώ.

Συσπειρώνει πολίτες από πολλούς χώρους που αντιδρούν με την λογική της μονόδρομης ευρωπαϊκής πολιτικής του μνημονίου που ασκείται.

Ευνοείται εκλογικά από την ύφεση λόγο κρίσης.

Είναι το μοναδικό κόμμα του μεγάλου κεντρώου χώρου που τα μέλη του τα  χαρακτηρίζει ο ενθουσιασμός, ο παλμός, η αγωνιστική διάθεση.

Η υποτονικότητα που το διακατέχει στη Λευκάδα είναι η εξαίρεση. Στην εκλογική περιφέρεια της Πρέβεζας είναι τελείως διαφορετικά, το ίδιο στην Άρτα, στην Αθήνα, στη Κρήτη, στα Δωδεκάνησα, στη Β. Ελλάδα και αλλού.

            -    Διαφήμιση.

Η διαφήμισή του δεν γίνεται με δημιουργικό μάρκετινγκ αλλά βασίζετε στις προτάσεις του αρχηγού του στη Βουλή όλα τα τελευταία χρόνια ακόμα και σαν Βουλευτής της ΝΔ. Αποτυχημένες κατά την γνώμη μου προσπάθειες διαφημιστικής μίμησης προσπάθησαν να κάνουν η Κατσέλη και ο Καρατζαφέρης. Στους 2 μεγάλους απλά δεν τους συμφέρει να θυμίσουν στους ψηφοφόρους το πρώην κοινοβουλευτικό τους έργο από άποψη μάρκετινγκ. Στα διαφημιστικά σποτάκια των δύο μεγάλων κομμάτων εμφανίστηκαν ξαφνικά καινοτομικές προτάσεις λες και πραγματοποιήθηκε μια παρθενογέννηση πολιτικών για να σωθεί η Ελλάδα μέσα στις 3 εβδομάδες της προεκλογικής εκστρατείας. 

            -   Επικοινωνιακή τακτική.

Οι «Ανεξάρτητοι Έλληνες» δεν κρύβουν ότι θέλουν να γίνουν γρήγορα μεγάλο κόμμα.

Τους αναγκάζει αυτό να δέχονται όλους τους πολίτες στις τάξεις του, ακόμα και αυτούς που δεν έχουν αποβάλει τον παλαιοκομματικό τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς.

Τους χαρακτηρίζει επίσης μια διττή  πολιτική γλώσσα που μιλάει όμως για τα ίδια πράγματα. Υπάρχει η τεκμηριωμένη ανάλυση των θέσεων του με επιχειρήματα, προτάσεις και αποδείξεις, αλλά υπάρχει και η γλώσσα των συνθημάτων, η χρήση συναισθηματικής νοημοσύνης και οι απλές κουβέντες που επηρεάζουν τις ευρύτερες λαϊκές μάζες.

Κάποιοι μπορούν να το πουν «λαϊκισμό» αλλά ο λαϊκισμός εκτός από τα παραπάνω προϋποθέτουν και τα ψέματα. Για λαϊκισμό όμως μπορούμε να μιλήσουμε για τους «Ανεξάρτητους Έλληνες» παρά μόνο μετά τις εκλογές εάν δεν τηρήσουν τις προγραμματικές τους δηλώσεις.

Κάθε αντικειμενικός ψηφοφόρος πρέπει να αναγνωρίσει ότι το γεγονός και μόνο ότι δεν έχουν ξανακατέβει σε εκλογές, τους βγάζει από το ίδιο καζάνι του λαϊκισμού που περιέχει τα κόμματα που άλλα έλεγαν  πριν και άλλα έπραξαν μετά την εκλογή τους. Στο χέρι των «Ανεξάρτητων Ελλήνων» και του αρχηγού τους είναι να κάνουν τη διαφορά ή όχι από την Δευτέρα.

-         Εκλογικοί στόχοι την Κυριακή.

Ο Πάνος Καμμένος μιλάει ακόμα και για πρωτιά των «Ανεξάρτητων Ελλήνων» στη νέα Βουλή. Προσωπικά εκτιμώ ότι οι δηλώσεις αυτές αποσκοπούν στην ψυχολογική παρακίνηση για ενεργή κινητοποίηση των φίλων του κόμματος.

Θεωρώ ότι οι βασικοί συντελεστές του κόμματος έθεσαν σαν ρεαλιστικό στόχο την απόκτηση του 15% των εγκύρων ψηφοδελτίων. Αν ο στόχος αυτός επιτευχθεί δεν αποκλείεται το σενάριο την Δευτέρα οι «Ανεξάρτητοι Έλληνες» να είναι το 2^ο κόμμα στη Βουλή. Φυσικά αυτό εξαρτάται και από τα ποσοστά των μικρών κομμάτων που θα μπουν στη Βουλή αλλά και από το ποσοστό «άλλα κόμματα» που δεν θα καταφέρουν να πιάσουν το 3%.

Σε κάθε περίπτωση όμως οι «Ανεξάρτητοι Έλληνες» θα πρέπει να θεωρούν ότι η 3^η θέση μετά τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ (ποσοστό γύρω στο 12%) θα τους αναγάγει σε ισχυρούς παίκτες του ελληνικού κοινοβουλευτισμού και θα κερδίζουν συνεχώς δύναμη τα επόμενα χρόνια μέχρι να γίνουν ο ένας πόλος του δικομματισμού.

Στην περίπτωση που το κόμμα μείνει γύρω στο 8% και πάρει την 5^η-6^η θέση στη Βουλή εκτιμώ ότι θα χάσει τη δυναμική του για εξέλιξη και θα παραμείνει στη σκιά της κεντροδεξιάς για πολλά χρόνια.

Διευκρινίζω ότι οι παραπάνω απόψεις εκφράζουν προσωπικές μου απόψεις και όχι του κόμματος.

-         Αξιόλογοι Υποψήφιοι Βουλευτές «Ανεξάρτητοι Έλληνες».

Στο σημείο αυτό αναφέρω άτομα που γνωρίζω προσωπικά σε εκλογικές περιφέρειες που υπάρχουν αρκετοί Λευκαδίτες και είμαι πεπεισμένος ότι θα τιμήσουν τους πολίτες που θα τους εμπιστευτούν.

Α Αθήνας :      Νικόλαος – Χρήστος Μαρκάτος

Β Αθήνας :       Ζώης Κολιός

Αττικής :          Παύλος Χαϊκάλης

Πρέβεζας :       Χρήστος Ρίζος

Άρτας :            Μαρίνος Γαρνέλης

Αιτωλοακαρνανίας :   Δημήτριος Σταμάτης

Ιωαννίνων :      Βασίλειος Χήτος   

     

«Δημιουργία Ξανά»

-         Θέσεις και πολιτική.

Για την ενημέρωσή σας η ιστοσελίδα του κόμματος και η σελίδα του στο facebook είναι η καλύτερη πηγή.  http://www.dimiourgiaxana.gr/,  http://www.facebook.com/dimiourgiaxana .

           

-    Δυναμική.

Το κόμμα δημιουργήθηκε τον περασμένο Δεκέμβριο. Είναι επίσης ένα πολύ νέο κόμμα.

Είναι στον πολύ κόσμο άγνωστο αλλά το χαρακτηρίζει ο διπλασιασμός και τριπλασιασμός των μελών του τις τελευταίες εβδομάδες σε αντίθεση με τα άλλα μικρά κόμματα.

Πιστεύει στην ευρωπαϊκή προοπτική μιας Ελλάδας με ευρώ, στις δυνάμεις της ελεύθερης αγοράς, στην ολική αναδιάρθρωση του δημόσιου τομέα με νέο οργανόγραμμα, αξιοκρατία προσωπικού και μηχανισμούς απορρύθμισης διαδικασιών.

Χαρακτηριστική ιδιαιτερότητα του είναι η πίστη ότι το πολιτικό σύστημα γενικότερα και ο δημόσιος τομέας ειδικότερα χρειάζεται αλλαγή από κάτω προς τα πάνω.

Συσπειρώνει κυρίως πολίτες με πανεπιστημιακή εκπαίδευση, επιτυχημένους επαγγελματίες και εργαζόμενους που παρακινούνται στην εργασία τους με στόχο την αυτοπραγμάτωση.

Οι δημόσιοι υπάλληλοι που το ασπάζονται ανήκουν στη κατηγορία των υπαλλήλων που ασφυκτιούν στο σημερινό δημόσιο τομέα.

Επιβάλει περιορισμούς στην είσοδο μελών του που δεν διαθέτουν τα χαρακτηριστικά της φιλοσοφίας του. Χαρακτηριστικό είναι ότι δεν υπάρχει ούτε ένας πρώην πολιτικός της κεντρικής σκηνής ή της αυτοδιοίκησης που να μετέχει σαν υποψήφιος βουλευτής του την Κυριακή. Η πλειονότητα απαρτίζεται από επιτυχημένους επαγγελματίες του ιδιωτικού τομέα.

Το ψηφοδέλτιο της επικρατείας που κατέβασε σαν σύνολο ίσως είναι το καλύτερο αντικειμενικά όλων των κομμάτων.

Ο «ελιτίστικος» με την καλή έννοια χαρακτήρας του και η έλλειψη οικονομικών πόρων το κάνουν άγνωστο στον περισσότερο κόσμο παρά τις καινοτομικές προτάσεις που διαθέτει για την αναβάθμιση του πολιτικού συστήματος της χώρας μας.

            -    Διαφήμιση.

Η διαφήμισή του περιορίζεται λόγο έλλειψης πόρων στο διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Οι εμφανίσεις στη τηλεόραση είναι σχεδόν ανύπαρκτες.

Για να το γνωρίσει κανείς πρέπει να του το προτείνει κάποιος γνώστης.

Έχει όμως το χαρακτηριστικό ότι αμέσως κεντρίζει την προσοχή του αντικειμενικού πολίτη.

. 

            -   Επικοινωνιακή τακτική.

Ο λόγος που εκφράζει αποτελείται από μια τεκμηριωμένη ανάλυση της κάθε κατάστασης και παρουσιάζει εφικτούς τρόπους μεταρρύθμισης της στα πλαίσια της πολιτικής που πρεσβεύει.

Οι απόψεις του αν και ακαδημαϊκά σωστές εκφράζονται από μια απλή και ξεκάθαρη γλώσσα που θα την χαρακτήριζα σαν Πολιτική Οικονομία, Δημόσια Διοίκηση, Διοίκηση Οργανισμών κλπ για «αρχάριους».

Δεν παύει όμως να είναι δύσκολη στη κατανόηση για μεγάλο μέρος του κόσμου που θα ήθελε να ενημερωθεί.

Η έλλειψη μαζικότητας που διαθέτει σαν κίνημα δεν το έχει αναγκάσει να προσαρμόσει τη γλώσσα του σε λαϊκότερα επίπεδα.

-         Εκλογικοί στόχοι την Κυριακή.

Ο Θάνος Τζήμερος  χαρακτηρίζεται από όραμα και ρεαλιστικούς στόχους. Στο όραμα του βλέπει τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να μεταμορφωθεί η Ελλάδα και στους στόχους του δεν περιμένει να μπει σίγουρα στη Βουλή.

Όσοι ενημερωθείτε  για τις θέσεις του κόμματος, και πιστεύεται στην αξία του κοινοβουλευτικού έργου της Βουλής στη δημοκρατία, σίγουρα θα συμφωνήσετε ότι  η «Δημιουργία Ξανά» πρέπει να πιάσει το 3% και να βρεθεί στα βουλευτικά έδρανα.

Η είσοδός του στη Βουλή θα κάνει γνωστές τις απόψεις του, θα προσφέρει φρέσκιες ιδέες στην πολιτική πράγμα απόλυτα αναγκαίο στο σημερινό μεταβαλλόμενο κοινωνικο-οικονομικό περιβάλλον και σίγουρα θα επηρεάσει θετικά τις ασκούμενες πολιτικές από τα κόμματα εξουσίας.

Διευκρινίζω επίσης ότι οι παραπάνω απόψεις εκφράζουν προσωπικές μου απόψεις και όχι του κόμματος.

-         Αξιόλογοι Υποψήφιοι Βουλευτές «Δημιουργία Ξανά».

Στο σημείο αυτό αναφέρω άτομα που γνωρίζω προσωπικά σε εκλογικές περιφέρειες που υπάρχουν αρκετοί Λευκαδίτες και είμαι πεπεισμένος ότι θα τιμήσουν τους πολίτες που θα τους ψηφίσουν (ρίξτε μια ματιά στα βιογραφικά τους στο site του κόμματος να δείτε τι πρεσβεύουν).   

Λευκάδας :      Δημήτριος Αραβανής

Α Αθήνας :      Δημήτρης Τσέλιος

Β Αθήνας :       Γλαύκος Αθανάσιος Τζήμερος  (αρχηγός κόμματος)

                        Ουρανία Σαγιάκου

                        Ιωάννης Σιάτρας

Αττικής :          Σεραφείμ Κοτρώτσος

                        Γιώργος Δεληκούρας

Αιτωλοακαρνανίας :     Γεώργιος Αγαλιώτης

Πρέβεζα :        Σπύρος Ζαφείρης

Κέρκυρα :        Γιώργος  Σαρακηνός

Θεσπρωτία :    Χάρης Κοσμάς

Γιατί για μένα είναι σημαντικές οι εκλογές την Κυριακή.

            Το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα κατακρίνεται από όλους. Ακόμα και οι πρώην Πρωθυπουργοί μιλούν για την αδιαφάνεια, τη διαφθορά, την αναξιοκρατία που πολλές φορές υπάρχει. Την αναποτελεσματικότητα του Δημόσιου τομέα κλπ, κλπ. Οι αρχηγοί των 2 μεγάλων κομμάτων μιλούν και τώρα για αυτά και προτείνουν μέτρα για την διαχείρισή τους. Άρχισαν να μπαίνουν και πρώην Υπουργοί στη φυλακή.

            Όμως γιατί το ελληνικό πολιτικό σύστημα παρουσιάζει σε αυτόν το βαθμό τέτοιες παθογένειες; Η άποψή μου είναι ότι οφείλονται στο πελατειακό σύστημα που ισχύει από την μεταπολίτευση και μετά.

Το πολιτικοκοινωνικό περιβάλλον όμως του 74 είχε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Μετά την χούντα η κοινωνική αδικία ήταν έντονη και η πελατειακή λογική στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης μπορεί να είχε και τα χαρακτηριστικά της απονομής κοινωνικής δικαιοσύνης. Αυτό σίγουρα πιστεύω ότι ίσχυε και από το 1981 και μετά για λίγα χρόνια με την διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Χαρακτηριστικό επίσης της εποχής ήταν οι έντονα διαφοροποιημένες πολιτικές ιδεολογίες των  δύο κομμάτων που συγκέντρωναν το κεντρώο χώρο ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.

Με τα χρόνια όμως πιστεύω τα δύο κόμματα διατήρησαν μόνο φραστικά τις ιδεολογικές τους διαφορές ενώ η εφαρμοσμένη πολιτική τους σύγκλινε συνεχώς. Φτάσαμε να δούμε την ΝΔ να μετοχοποιεί στους εργαζόμενους τις Αστικές συγκοινωνίες και το ΠΑΣΟΚ να ιδιωτικοποιεί Δημόσιους οργανισμούς. Μπορεί κάθε κόμμα να υποστηρίξει ότι ήταν σωστές οι αντίθετες με την ιδεολογία τους πολιτικές και να έχουν δίκιο, όμως στο μεταβαλλόμενο αυτό περιβάλλον άφησαν άθικτη την πελατειακή συμπεριφορά τους ενώ είχε εκλείψει ουσιαστικά η εφαρμογή κοινωνικής δικαιοσύνης. Από την άλλη οι πολίτες έμαθαν όλα αυτά τα χρόνια ότι και αν ακόμα είσαι ο πιο άξιος χρειάζεσαι το μέσον για να αναδειχθείς. Αυτός ο φαύλος κύκλος στοίχειωσε όλη την  ελληνική κοινωνία με τους γονείς από ενδιαφέρων για μια καλύτερη ζωή για τα παιδιά τους να συναλλάσσονται με το πολιτικό σύστημα και τα παιδιά να βολεύονται στο ότι άλλοι φροντίζουν και αποφασίζουν γι αυτά με αποτέλεσμα να στραφούν στο να ζουν και όχι να δημιουργούν τη ζωή τους.

Η κρίση όμως αποτελεί το αποτέλεσμα των προηγούμενων χρόνων. Έφερε τον προγραμματισμό της ζωής του κάθε πολίτη άνω – κάτω. Όμως θα μπορούσαμε να πούμε ότι η κρίση στην Ελλάδα είναι η απονομή δικαιοσύνης μεταξύ των λαών. Τουλάχιστον αυτό πιστεύουν οι Γερμανοί που όλα αυτά τα χρόνια επένδυαν στην εγχώρια παραγωγή, στο αυστηρό αλλά σταθερό δημόσιο τομέα και σε συντάξεις σε ηλικίες πάνω των 65 ετών.

Η κρίση στην Ελλάδα οδήγησε όμως και στην αυτοκριτική. Άρχισε ο πολίτης να αποδίδει  ευθύνες, και βεβαίως άρχισε από τους πολιτικούς, ξεχνώντας ή κρύβοντας ότι κάθε συναλλαγή έχει τουλάχιστον 2 συναλλασσόμενους. Το αποτέλεσμα όμως είναι ότι άρχισε να συνειδητοποιούν όλο και περισσότεροι άνθρωποι ότι χρειάζεται στο πολιτικό σύστημα (όπως και στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα) αξιοσύνη, αποτελεσματικότητα, έλεγχος και απόδοση ευθηνών. Σε ένα έντονα τεχνολογικό, οικονομικό, κοινωνικό, πολιτισμικό, νομικό και οικολογικό περιβάλλον των τελευταίων ετών πώς μπορεί το πολιτικό περιβάλλον να μείνει σταθερό στη δεκαετία του 70 και του 80 και να μην αλλάξει και αυτό;

Εδώ πιστεύω ότι είναι το κρίσιμο σημείο του φαινόμενου «Ανεξάρτητοι Έλληνες» που πήρε αυτές τις πρωτόγνωρες διαστάσεις μόνο και μόνο από την διαγραφή ενός βουλευτή της ΝΔ. Για τους ίδιους λόγους πιστεύω έχουμε και την εμφάνιση τόσων νέων κομμάτων μέσα από τα σπλάχνα των παλιών. Κάποιοι μπορούν να ισχυριστούν ότι πιο πιθανό είναι να ισχύει η διατύπωση : «Αφού δεν μπορώ να γίνω αφεντικό στο μαγαζί ανοίγω δικό μου και παίρνω όσους πελάτες μπορώ». Όμως διαφωνώ, όχι γιατί δεν ισχύει η «φιλοδοξία» για καρέκλα, αλλά γιατί το παρελθόν δείχνει ότι όποιες ανάλογες ενέργειες έγιναν όταν ο κόσμος δεν είναι έτοιμος να δεχθεί αλλαγές κατέρρευσαν και ανάγκασαν τους υποκινητές τους να περιμένουν υπομονετικά στη γωνία για να τους ξαναδεχθούν οι μεγάλοι παίκτες. Τα παραδείγματα είναι τόσο πολλά.

Όμως σήμερα βιώνουμε μαζικά ανάλογες ενέργειες από όλους τους χώρους ταυτόχρονα και νομίζω ότι ο λόγος είναι ότι η κρίση επιτάχυνε στην Ελλάδα την αναζήτηση του διαφορετικού      πολιτικού συστήματος από τον λαό. Θεωρώ ότι το υπάρχον  πολιτικό σύστημα βρίσκεται στο στάδιο της παρακμής και ένα νέο προϊόν πολιτικού συστήματος μπαίνει στο στάδιο της εισαγωγής στην Ελλάδα.  Το μεγαλύτερο επιχείρημα δεν είναι το φαινόμενο Καμμένου και των άλλων κομμάτων αλλά τα ίδια τα δύο μεγάλα κόμματα που βλέπουμε μπροστά μας να μεταβάλλονται γρήγορα για να προλάβουν να μπουν πρώτα στο στάδιο της ανάπτυξης. Τα καθυστερεί όμως οι παλιές ιδέες των πάγιων ψηφοφόρων τους.

Πώς αλλάζουν τα δύο μεγάλα κόμματα ; Το μόνο που έχουν μείνει ίδια είναι τα ονόματά τους και το λογότυπο του ΠΑΣΟΚ. Η ΝΔ το άλλαξε πρώτη το ΠΑΣΟΚ θα το κάνει σύντομα. Στόχος είναι να αποκολληθούν από το παρελθόν για να πείσει το κάθε κόμμα τους μόνιμους ψηφοφόρους του ότι τώρα πρέπει να ψηφίσουν μαζί για μια κυβέρνηση συνεργασίας ΝΔ-ΠΑΣΟΚ  και σε λίγα χρόνια από τώρα το νέο κόμμα που θα προκύψει από αυτά (πχ. Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα Νέας Δημοκρατίας ΠΑΣΟΚΝΔ ή Νέα Δημοκρατία του ΠΑΣΟΚ). Το συγχωνευμένο αυτό κόμμα θα εξυπηρετεί τις νέες ευρωπαϊκές απαιτήσεις, θα έχει κοινή ιδεολογία και θα συνεχίζει να εξασκεί έστω και διαφοροποιημένα την πελατειακή νοοτροπία. Θα αποτελέσει τον ένα πόλο του δικομματισμού της νέας τάξης πραγμάτων στην Ελλάδα. Χαρακτηριστικά του θα είναι η άμεση μεταφορά των εντολών των Ευρωπαϊκών κέντρων αποφάσεων στο εσωτερικό, με αντάλλαγμα την εξουσία να ελέγχει και να διαμορφώνει τους υπόλοιπους εσωτερικούς παραγωγικούς συντελεστές και τον δημόσιο τομέα κατά το δοκούν. Προάγγελος αυτής της αλλαγής ήταν η «υπηρεσιακή» Κυβέρνηση Παπαδήμου και θα συνεχιστεί πιστεύω με την νέα Κυβέρνηση από Δευτέρα. Τα δύο κόμματα από πολλά χρόνια πριν συνεργάζονταν όταν είχαν κοινό όφελος (πχ. η εκλογή Προέδρων Δημοκρατίας μετά την συνταγματική υποβάθμιση του ρόλου του ΠΔ).

Το ιδιαίτερο αυτή την φορά είναι ότι (τουλάχιστον οι περισσότεροι) τόσο οι ψηφοφόροι της ΝΔ όσο και αυτοί του ΠΑΣΟΚ θα ψηφίσουν τα κόμματα τους γνωρίζοντας ή υποψιαζόμενοι από την αρχή ότι θα συνεργαστούν τα κόμματά τους στην Κυβέρνηση και ότι πελατειακά θα είναι όλοι κερδισμένοι. Εδώ είναι η μεγάλη σημασία και ιδιαιτερότητα αυτών των εκλογών. Δεν αποκλείεται μάλιστα στις επόμενες εκλογές οι κεντρικές ομιλίες ΠΑΣΟΚ-ΝΔ να είναι κοινές (για οικονομικούς λόγους !!) και άλλοι να κρατούν μπλε, άλλοι πράσινα σημαιάκια, αλλά να χειροκροτούν όλοι μαζί.

Ο άλλος πόλος του δικομματισμού  πιστεύω θα δημιουργηθεί από συνασπισμό κομμάτων που μιλούν για αλλαγή του παλαιότερου πολιτικού σκηνικού ανοικτά. Μιλούν για σαρωτικές μεταρρυθμίσεις στο δημόσιο τομέα χρησιμοποιώντας  κανόνες της ελεύθερης αγοράς. Μικρός σε μέγεθος, αποτελεσματικός, διευκόλυνση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος κλπ. Θα πρεσβεύει ο πόλος αυτός την διαφορετική εξωτερική (Ευρωπαϊκή) πολιτική με τον προηγούμενο στο ότι θα αντιδρά σε ξένες αποφάσεις που θεωρούν κακές για την χώρα (θα βάζει κόκκινες γραμμές με την ξύλινη ορολογία), αλλά θα αντιπαραθέσει μια εσωτερική κατάσταση της χώρας που θα λειτουργεί πρότυπα και καταφέρνει να φέρνει εις πέρας τα βασικά οικονομικά αποτελέσματα που αποτελούν προϋπόθεση μιας κοινοτικής χώρας (πχ. Φιλανδία).

Τον δεύτερο αυτό πόλο πιστεύω ότι τον εκφράζουν καλύτερα τώρα οι «Ανεξάρτητοι Έλληνες». Αν καταφέρουν τον εκλογικό τους στόχο (για μένα είναι γύρω στα 15%) θα ξεπεράσουν το πολιτικό στάδιο της εισαγωγής και θα βρεθούν στο στάδιο της ανάπτυξης. Μένοντας πιστοί στις δηλώσεις τους θα αναπτυχθούν γρήγορα την επόμενη κοινοβουλευτική περίοδο και κάθε μέρα θα πείθουν και περισσότερους πολίτες.  Θα είναι σε θέση να διεκδικήσουν αυτοδύναμη εξουσία από τις κυβερνήσεις συνασπισμού ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, σε τρεις τετραετίες από σήμερα, εκλογές όπου  θα σηματοδοτήσουν για την Ελλάδα το νέο πολιτικό σκηνικό. Ακριβώς σε αυτή τη θέση βρισκόταν το ΠΑΣΟΚ το 1974. Τότε όμως οι συνθήκες ζητούσαν αρχηγό – λαϊκό ηγέτη και ιδεολογική διαφοροποίηση ενώ τώρα οι συνθήκες ζητούν κοινή ευρωπαϊκή πολιτική με τα άλλα Κράτη μέλη και επίτευξη των οικονομικών στόχων.

Αν αποτύχει ο Καμμένος στους εκλογικούς στόχους τους, την Κυριακή, θα δώσουν το περιθώριο στα 2 μεγάλα κόμματα να σταματήσουν τις δικές τους αλλαγές και να συνεχίζουν να κυβερνούν όπως τα τελευταία 30 χρόνια. Θα αποδειχθεί ότι οι πολίτες δεν είναι έτοιμοι για νέο πολιτικό περιβάλλον στην Ελλάδα. Αυτή είναι για μένα η  2^η μεγάλη σημασία των εκλογών της Κυριακής. 

 Η αναφορά μου στους «Ανεξάρτητους Έλληνες» σαν καταλύτη δημιουργίας του 2^ου πόλου είναι γιατί μόνο εκεί βλέπω την απαραίτητη δυναμική. Δεν υποτιμώ όμως τα μικρά κόμματα στον ρόλο αυτό. Το αντίθετο μάλιστα. Η «Δημιουργία Ξανά» πρέπει να μπει στη Βουλή για να διαμορφώσει προτάσεις προς αυτή την κατεύθυνση. Αυτή είναι για μένα η  3^η μεγάλη σημασία των εκλογών της Κυριακής. 

 Τέλος η «Δημοκρατική Αριστερά», η «Δημοκρατική Συμμαχία», η «Κοινωνική Συμμαχία», η «Δράση» με την «Φιλελεύθερη Συμμαχία» και οι οικολόγοι πρέπει να πείσουν τον πολίτη για την ανάγκη αλλαγής του πολιτικού συστήματος, να μπουν στη Βουλή και τότε θα αρχίσουν να διαμορφώνονται οι ζυμώσεις του νέου πόλου από όλους μαζί. Πιστεύω τέλος ότι τα κόμματα της αριστεράς ΚΚΕ, Συνασπισμός  και της δεξιάς ΛΑΟΣ, Χρυσή Αυγή είτε πιο δυνατά είτε λιγότερο πάντα εκφράζουν απόψεις πολιτών που πρέπει να ακούγονται στην κοινοβουλευτική δημοκρατία, αλλά εκτιμώ ότι δεν ευνοούνται από τις σημερινές συνθήκες για να παίξουν κυβερνητικό ρόλο τα επόμενα χρόνια αλλά όμως θα αποτελούν ουσιαστικό ελεγκτή και αντίβαρο της εκάστοτε κυβερνητικής πολιτικής.

Επίλογος

            Όλα τα παραπάνω αφορούν προσωπικές μου απόψεις και εκτιμήσεις. Αν κάποιοι που κατάφεραν να διαβάσουν τις 12 σελίδες του παρόντος άρθρου και έφτασαν στον επίλογο, πιστεύουν ότι πρόκειται για ένα μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας, είμαι έτοιμος να το δεχθώ. Ας μην ξεχνάμε ότι ο Ιούλιος Βέρν και ο Τζώρτζ  Όργουελ μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας έγραφαν την εποχή τους. Οι αλλαγές όμως του περιβάλλοντος ξεπέρασαν τα γραφόμενα τους. Όποιος γράφει τώρα για «υποβρύχια» δεν είναι πρωτότυπος.

Καλή ψήφο σε όλους.