To θέμα 6 3-10-99 γράφει ο Άκης Καλύβας
Πυρηνική ενέργεια: ΝΑΙ ή ΟΧΙ
Πριν δύο μέρες γίναμε θεατές του πυρηνικού ατυχήματος στο Τοκαϊμούρα της Ιαπωνίας με αποτέλεσμα την διέρευση ραδιενέργειας σε ποσότητες πολύ επάνω από τα επίπεδα ασφαλείας. Οι φυσικές καταστροφές που συμβαίνουν σε όλο τον πλανήτη τον τελευταίο μήνα έκαναν τον άνθρωπο να δείχνει αδύναμος, θυμηθήκαμε όμως όλοι με το τελευταίο περιστατικό ότι ο άνθρωπος πρέπει να θεωρείται ισοδύναμος με τη φύση για καταστροφή.
Το συγκεκριμένο ατύχημα δεν ήταν βέβαια γενικότερης έκτασης μια που βαθμολογήθηκε με 4 στην επταβάθμια κλίμακα χαρακτηρισμού των πυρηνικών ατυχημάτων , όταν το Τσερνομπίλ είχε φτάσει στο limit up της κλίμακας. Η καταστροφική δυναμική όμως του ανθρώπινου λάθους όταν παίζει με την πυρηνική ενέργεια μας αποκαλύφθηκε με όλο της το “μεγαλείο”. Αν αναλογιστούμε όμως τις επιπτώσεις που μπορεί να έχουμε , όχι από το ανθρώπινο λάθος, αλλά από την ενσυνείδητη ή ποιο σωστά ασυνείδητη χρήση της πυρηνικής ενέργειας για επιβολή της ανθρώπινης δύναμης σε άλλους ανθρώπους το προχθεσινό ατύχημα φαντάζει ανώδυνο.
Οι Ιάπωνες αποτελούν τον ποιο ευαίσθητο λαό σε ότι έχει σχέση με την πυρηνική ενέργεια. Το παρατηρήσαμε αυτό στις ανταποκρίσεις των τηλεοπτικών ειδήσεων όπου τόσο οι υπεύθυνοι του εργοστασίου όσο και οι αρμόδιοι υπουργοί, αναγνώρισαν το σφάλμα τους, ανέλαβαν τις ευθύνες τους και μάλιστα ζήτησαν από τους πολίτες τους δημοσίως μπροστά στις κάμερες συγνώμη με σκυμμένο το κεφάλι. Θα μπορούσε να διανοηθεί κανείς μας τέτοιες ενέργειες από τους δικούς μας αρμόδιους; Σε ανύποπτο χρόνο θα επανέρθει η ειδησεογραφία στο ατύχημα αυτό περιγράφοντας ακόμα και το “χαρακίρι” κάποιων υπεύθυνων που έχουν όμως μέσα τους την ψυχή των σαμουράι αναλλοίωτη από τον χρόνο.
Η ευαισθησία των Ιαπώνων απέναντι στην πυρηνική ενέργεια οφείλεται στο γεγονός ότι είναι ο μόνος λαός στον πλανήτη και ελπίζουμε και ο τελευταίος που έχει βρεθεί μπροστά στις συνέπειες δύο ατομικών βομβών. Η Χιροσίμα και το Ναγκασάκι αποτελούν σήμερα μνημεία όλης της ανθρωπότητας για να κρατούν τις μνήμες άσβηστες. Πόσο περίεργο όμως μπορεί να φαντάζει σε μας, ο λαός αυτός που ζει ακόμα με τις συνέπειες του Β Παγκόσμιου πολέμου, να επιλέγει την ανάπτυξη πυρηνικών εργοστασίων για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στο σεισμογενές έδαφός του; Οι ειδικοί αναφέρουν ότι οι πυρηνικές εγκαταστάσεις στην Ιαπωνία κατέχουν την πρωτοκαθεδρία παγκοσμίως σε θέματα ασφαλείας και μάλιστα με μεγάλη διαφορά από τους παντοδύναμους αμερικανούς.
Μία πρώτη προσέγγιση που θέλω να κάνω αποτελεί τον διαχωρισμό της γνώσης με την άγνοια. Η πυρηνική ενέργεια βρίσκεται στην φύση δίπλα μας, μέσα μας σε κάθε πυρήνα, κάθε μορίου της ύπαρξης μας. Είναι δυνατόν η ανθρώπινη φύση να πει σταματώ εδώ την έρευνα και την μελέτη γιατί ακουμπήσαμε τα θέματα της πυρηνικής ενέργειας; Η κλονοποίηση σήμερα, η διαστημική τεχνολογία του 60 ,η πυρηνική ενέργεια τη δεκαετία του 40 αλλά και η ανακάλυψη ότι η γη ήταν στρογγυλή παλαιότερα δίχασαν τους ανθρώπους για την αναγκαιότητα της γνώσης. Ήταν όμως αδύνατον να σταματήσουν τη ροή της και κάθε φορά που ένα θέμα περνούσε στην γενική αποδοχή η επιστήμη καταπιάνονταν με ένα άλλο πιο τολμηρό τόσο από άποψη γνώσης όσο και ηθικής. Η δίψα για εξέλιξη αποτελεί συστατικό της ίδιας ανθρώπινης φύσης και μόνο η έλλειψη ανθρώπων μπορεί να την σβήσει. Παράλληλα όμως εξελίσσεται και η ηθική με όλα τα προβλήματα που δημιουργούνται μεταξύ των γενεών. Παρατηρώ όμως ότι η ανθρώπινη φύση δεν αλλάζει τις ηθικές αξίες και συνεχίζουν να υπάρχουν η αγάπη, η δημοκρατία, η πρόνοια και σε όλη την μακρά πορεία της ανθρώπινης ιστορίας υπάρχουν οι άνθρωποι που τις υπηρετούν και τις διδάσκουν. Αυτή την ειδοποιώ διαφορά πρέπει να έχει αντιληφθεί ο Ιαπωνικός λαός και μέσα από τις αξίες αυτές έχει επιλέξει την χρήση πυρηνικής ενέργειας όχι για τα ατυχήματα και την αλόγιστη χρήση αλλά για την υπηρεσία της ανθρωπότητας.
Μία δεύτερη προσέγγιση που θέλω να κάνω αποτελεί το ανθρώπινο λάθος. Λάθος μπορεί να κάνει κάποιος μόνο αν προσπαθήσει να κάνει κάτι. Κανείς δεν κάνει λάθη όταν κοιμάται, ούτε μπορεί να σφάλει σε έναν τομέα με τον οποίο δεν έχει ασχοληθεί ποτέ. Το λάθος αποτελεί πηγή της γνώσης και είναι αναπόφευκτο στον καθένα. Οι συνέπειες του ανθρώπινου λάθους αποδεικνύουν την έλλειψη της απαραίτητης ανθρώπινης προσοχής και πρέπει να οδηγούν σε ανθρώπινες ενέργειες που καταπολεμούν τις συνέπειες και εξαλείφουν μελλοντικά ανάλογα σφάλματα. Δεν φταίει η επιστήμη για τα λάθη, η επιστήμη βοηθάει μόνο για να διορθώνονται και να αποφεύγονται.
Μια τρίτη προσέγγιση που επιθυμώ να κάνω είναι η αξιολόγηση των δυσμενών συνεπειών. Κάθε πυρηνικό ατύχημα προκαλεί μια τεράστιας επίπτωση με παγκόσμια εμβέλεια. Οι αριθμοί των θανάτων είναι μεγάλοι αλλά και οι μελλοντικές συνέπειες των ασθενειών, των τερατογεννέσεων και της καταστροφής του περιβάλλοντος ανυπολόγιστες. Δέχονται όμως και τα άμεσα πυρά όλων ξεχνώντας ταυτόχρονα ότι ο υπ’ αριθμόν ένας κίνδυνος για τον πλανήτη αυτή τη στιγμή αποτελεί ο υπερπληθυσμός και ο υπ’αριθμόν δύο το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Η γη επιβάλλεται να σταματήσει τους ρυθμούς ανάπτυξης στα δύο αυτά θέματα και μόνο τότε θα έχει πιθανές δυνατότητες να καταστραφεί από πυρηνικό όλεθρο. Ο υπερπληθυσμός έχει αποτέλεσμα την εξαφάνιση των περιορισμένων αποθεμάτων πρώτων υλών της γης και το φαινόμενο του θερμοκηπίου είναι το αποτέλεσμα της χρησιμοποίησης όλα αυτά τα χρόνια των συμβατικών μορφών ενέργειας με τις εκλύσεις των συμβατικών ρύπων. Είναι πάρα πολλοί οι επιστήμονες που χαρακτηρίζουν την πυρηνική ενέργεια σαν την καθαρότερη μορφή ενέργειας και ας έχει τα πιο επικίνδυνα απόβλητα στις μικρότερες όμως ποσότητες. Το πρώτο πράγμα που μαθαίνει ένας φοιτητής τοξικολογίας αποτελεί ότι το δηλητήριο δεν είναι θέμα χημικής σύστασης αλλά θέμα ποσότητας. Κατάποση δύο κιλών αλάτι φέρνει τον θάνατο αλλά η σωστή δόση αρσενικού δρα σαν φάρμακο. Οι συνέπειες του πυρηνικού ατυχήματος με τις συνέπειες της παραγωγής ενέργειας με τις συμβατικές μεθόδους μπορεί να συσχετισθούν αναλογικά με την πτώση ενός αεροπλάνου και τα τροχαία ατυχήματα. Κάθε χρόνο η Ελλάδα θρηνεί μεταξύ 2000 και 2500 νεκρούς στην άσφαλτο. Πόσοι Έλληνες πεθαίνουν άραγε τον χρόνο από πτώση αεροπλάνου;
Μία τέταρτη προσέγγιση αποτελεί η χρήση της πυρηνικής ενέργειας. Το οξύμωρο σχήμα που παρουσιάζουν τα δελτία ειδήσεων με τα θαύματα της επιστήμης στην θεραπεία του καρκίνου π.χ. με την βοήθεια των ακτινοβολιών, της αποκατάστασης της όρασης αλλά και της εξαφάνισης των ρυτίδων με λέιζερ από την μια πλευρά με τον αναθεματισμό για τα καμένα από την ραδιενέργεια σώματα των τριών εργατών στο Τοκαιμούρα αποτελεί προϊόν θεαματικότητας και έτοιμη τροφή κατανάλωσης για αυτούς που δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι και οι δύο περιπτώσεις αποτελούν τις όψεις του ίδιου νομίσματος. Η επιστημονική γνώση είναι κοινή. Με την παύση της ενασχόλησης με την πυρηνική φυσική και την ραδιοχημεία σταματάμε και την ανάπτυξη της ιατρικής. Η ενέργεια από την άλλη πλευρά είναι απαραίτητη για να βλέπει τις ειδήσεις στην τηλεόραση ο άνθρωπος αλλά το ότι το Βέλγιο φωτίζει κάθε μέτρο εθνικού οδικού δικτύου το οφείλει στην φτηνή ηλεκτρική ενέργεια από τους πυρηνικούς του αντιδραστήρες. Τα κράτη αυτά προσπαθούν να προστατεύσουν τους πολίτες τους όσο το δυνατόν περισσότερο και γι αυτό το λόγο χτίζουν και τους πυρηνικούς αντιδραστήρες τους κοντά στα σύνορα με γειτονικά κράτη που πιθανών να μην έχουν πυρηνική ενέργεια όπως μεταξύ Βουλγαρίας και Ελλάδας. Η πυρηνική ενέργεια όμως μπορεί να επιλύσει την λυσσαλέα αναζήτηση του ανθρώπου για περισσότερη ενέργεια.
Μεταφράζω λοιπόν το ερώτημα του τίτλου του άρθρου ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ; ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΥΓΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ; ΝΑΙ Η ΟΧΙ. Σίγουρα την απάντηση δεν θα την δώσουν οι επιστήμονες αλλά οι λαοί του κόσμου, όλοι μας που μέσα από την ηθική αξία της δημοκρατίας θα επιλέξουμε τους οραματισμένους πολιτικούς μας που θα υλοποιήσουν το όραμα μας για το αύριο. Τα ανθρώπινα λάθη όμως δεν λείπουν ούτε εδώ και η ιστορία θυμίζει τον περήφανο Γερμανικό λαό που κάποτε επέλεξε τον ηγέτη του και έτσι οδηγήθηκε ο άνθρωπος στο να χρησιμοποιήσει ατομικές βόμβες.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΣΥΝΕΣΗ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ; ΝΑΙ Η ΟΧΙ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου