To θέμα του άκη 9 7 2002
ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΟ ΝΟΜΟ ΛΕΥΚΑΔΑΣ
1. ΚΑΛΑΜΟΣ
Η στήλη αρχίζει σήμερα ένα δημοσιογραφικό «οδοιπορικό» στο Νομό μας με σκοπό να καταγράψει όσο μπορεί πιο αντικειμενικά, τον τρόπο ζωής, τον προβληματισμό αλλά και ιδιαίτερα προβλήματα που βιώνουν συγκεκριμένες περιοχές της Λευκάδας. Η έρευνα σε όλες τις περιοχές θα γίνει με επισκέψεις επί τόπου και με συνεντεύξεις πολιτών (ανώνυμες ή επώνυμες). Οι φορείς θα ερωτηθούν αλλά η στήλη θα δώσει έμφαση στην γνώμη του πολίτη μια που οι φορείς έχουν το βήμα της εφημερίδας όποτε και αν θελήσουν. Ταυτόχρονα η στήλη θα αναγράφει άμεσα στοιχεία επικοινωνίας ώστε πολίτες που επιθυμούν να εκφράσουν και την δική τους γνώμη η οποία θα ελέγχεται και θα καταγράφεται. Το «θέμα του Άκη» αρχίζει σήμερα από τον Κάλαμο και θα κλείσει με τον Καστό θέλοντας να δώσουμε ιδιαίτερη έμφαση στις δύο απομακρυσμένες περιοχές.
Η αποστολή στον Κάλαμο έγινε την περασμένη Δευτέρα το απόγευμα με την ευγενική συνδρομή του κ. Βασίλη Συρόπουλου κυβερνήτη και ιδιοκτήτη του σκάφους «ΑΡΕΣ-ΜΑΡΕΣ» που τον ευχαριστούμε θερμά (φώτο 1). Συναντήσαμε τον Κάλαμο στα 16 περίπου μίλια από το Νυδρί μετά από 45 λεπτά αλλά η μεταμεσονύκτια επιστροφή διήρκεσε μια ώρα και δεκαπέντε λεπτά, λόγο κυματισμού.
Το πρώτο θέμα που τέθηκε είναι η μεγάλη απόσταση του νησιού από την Λευκάδα. Επηρεάζει ιδιαίτερα την ανάπτυξη είπαν οι κάτοικοι συγκρίνοντας το Μεγανήσι. Το θετικό βέβαια είναι ότι στον Κάλαμο δεν φοβούνται τον θαλάσσιο αποκλεισμό λόγο της κοντινής απόστασης της Επισκοπής από τον Μύτηκα. Οι άνθρωποι εκεί περήφανοι για το νησί τους και την καταγωγή τους εμφανίζονται ικανοποιημένοι τόσο με την διοικητική τους ένταξη στην Λευκάδα παρόλο που μια επίσκεψη στην πρωτεύουσα του Νομού διαρκεί από τις 6:00 το πρωί μέχρι τις 9:00 με διαδοχικές ανταποκρίσεις - καΐκι μέχρι το Μύτηκα, λεωφορείο μέχρι την Βόνιτσα και ξανά άλλο για Λευκάδα-. Όσοι διαθέτουν αυτοκίνητα τα έχουν παρκαρισμένα στο Μύτηκα και πάνω στο νησί υπάρχουν μόνο 4-5 επαγγελματικά αυτοκίνητα που εξυπηρετούν την μεταφορά υλικών εμπορευμάτων και ανθρώπων. Οι κάτοικοι έχουν προσαρμόσει την ζωή τους έτσι ώστε να επισκέπτονται την Λευκάδα 1 – 2 φορές τον μήνα για τις συναλλαγές τους με τις υπηρεσίες συνδυάζοντας ταυτόχρονα τις αγορές τους (ρουχισμό – συσκευές κλπ), τράπεζες(στο νησί υπάρχει μόνο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο ενώ στο Μύτηκα Αγροτική τράπεζα και μόλις πρόσφατα ένα μηχάνημα μετρητών της Εθνικής), λογιστές κλπ. Μιλάνε για την καλή εξυπηρέτηση που βρίσκουν από τους Λευκαδίτες αλλά με τέτοιο πρόγραμμα που έχουν ούτε καφέ δεν προλαβαίνουν να πιούν, οι ανταποκρίσεις της επιστροφής τους περιμένουν αφού το ταξί κάνει πάνω από 10000 δρχ.
Ακόμα και οι πιο νέοι θυμούνται το καΐκι του Καπετάν Γιάννη του Μέντου με τα κατ’ ευθείαν δρομολόγια στη Λευκάδα, όμως μια ταχύπλοη σύνδεση με αυτή το βλέπουν αναγκαίο μεν, αλλά ανέφικτο δε, φοβούμενοι το ύψος του αντίτιμου του εισιτηρίου και την βιοσημότητα της γραμμής όλο το χρόνο. Ο Πρόεδρος Γρηγόρης Κόμητας, μας ανέφερε σχετικά ότι με πρωτοβουλία του Δήμου Μεγανησίου έχει υποβληθεί πρόταση διαδημοτικής συνεργασίας για ταχύπλοη σύνδεση Νυδρί – Μεγανήσι – Κάλαμος – Καστός για δύο δρομολόγια την ημέρα. Ο Πρόεδρος επιθυμεί σύνδεση και με τον Μύτηκα.
Το κύριο πρόβλημα των κατοίκων είναι η ερήμωση του νησιού από τους νέους. Ελάχιστοι έχουν μείνει και συγκεκριμένα 4 –5 επαγγελματίες ψαράδες, μερικοί με ταβέρνες, καφενεία, μίνι μάρκετ, φούρνο και κάποιοι κοινοτικοί υπάλληλοι. Η κύρια αιτία ερήμωσης είναι η έλλειψη γυμνασίου. Μόλις το πρώτο παιδί πάει στην πρώτη γυμνασίου η οικογένεια μετακομίζει. Οι περισσότεροι πάνε στον Πειραιά μια που η ενασχόληση με την ναυτιλία, κυρίως των παλαιότερων, τους έχει εξασφαλίσει κάποιο διαμέρισμα εκεί. Ελάχιστοι είναι εκείνοι που μετακομίζουν στο Μύτηκα και την Λευκάδα και είναι εκείνοι που δεν επιθυμούν να αφήσουν κάποια μικρή επιχείρηση στο νησί τουριστική κυρίως. Ρητά μας ανέφεραν « η έλλειψη γυμνασίου θα κλείσει σε λίγα χρόνια το δημοτικό που τώρα έχει 17 παιδιά». Πριν είκοσι πέντε χρόνια το δημοτικό είχε 120 παιδιά. Τότε ίσως θα έπρεπε να είχε δημιουργηθεί γυμνάσιο.
Μόνη διέξοδος για την αποφυγή της ερήμωσης εμφανίζεται η τουριστική ανάπτυξη. Θετικά έχει συμβάλλει στον Κάλαμο η δημιουργία του λιμανιού αλλά και αυτό της Επισκοπής που είναι σχεδόν έτοιμα. Ο τουρισμός επικεντρώνεται στον λιμενισμό ιστιοπλοϊκών σκαφών το καλοκαίρι με τις παράπλευρες δραστηριότητες που φέρνει όπως κυρίως η σίτιση. Ενοικιαζόμενα δωμάτια υπάρχουν στο νησί μόλις 15, τρία έκανε η Κοινότητα πάνω από τα γραφεία της ενώ νοικιάζονται το καλοκαίρι μόλις 2-3 σπίτια. Το καλοκαίρι το νησί φιλοξενεί 2000 άτομα από 300 τον χειμώνα, όλοι όμως σχεδόν είναι Καλαμισάνοι από την Αθήνα και όλο τον κόσμο. Στην Επισκοπή το καλοκαίρι μένουν 150 άτομα.
Τα τελευταία χρόνια δόθηκε έμφαση στην υποδομή του νησιού και εκτός από τα δύο λιμάνια, ασφαλτοστρώθηκαν τα 5,5 χιλιόμετρα οδικού δικτύου μέσα στο χωριό και ο δρόμος 8 χιλ. Καλάμου –Επισκοπής. Αντικαταστάθηκε το δίκτυο ύδρευσης και έλυσε πολλά προβλήματα. Τόσο το νερό όσο και το ρεύμα φτάνουν με υποθαλάσσιους αγωγούς από τον Μύτηκα, ενώ τα σκουπίδια καίγονται και θάβονται σε καλά οργανωμένη και κλεισμένη με τοιχίο χωματερή. Πολλές ανάλογες λειτουργούσαν σε όλη την Λευκάδα αλλά είναι η μοναδική που δεν έχει μπαζωθεί από τα σκουπίδια και συνεχίζει να λειτουργεί σωστά (και αυτό γίνεται με τα φτυάρια αφού εκσκαφικά μηχανήματα δεν υπάρχουν).
Κάτοικοι μας ανέφεραν ότι «αστυνομικά» ανήκει ο Κάλαμος στη Βόνιτσα, επιθυμούν όμως να ενταχθούν στην Αστυνομική Διεύθυνση Λευκάδας.
Ο Πρόεδρος της Κοινότητας κ. Κόμητας μας ανέφερε ότι για το άμεσο μέλλον είτε προγραμματίζονται είτε αναμένονται να ολοκληρωθούν: α) τρία συμπληρωματικά μικρά έργα του λιμανιού, διαμόρφωση κοινοχρήστων χώρων ( δύο πλατείες και κατά μήκος των οδών), πολιτιστικό κέντρο στο παλαιό σχολείο, αγορά βυτίου βοθρολυμάτων, διάνοιξη περιφερειακού δρόμου Καλάμου, δρόμος Κάλαμος –Πόρτο Λεόνε, δεξαμενές συλλογής ύδατος της Επισκοπής, ηλεκτροδότηση Αγραπιδιάς. Ένα πρόβλημα που τους απασχολεί είναι η χαμηλοί ρυθμοί χρηματοδότησης μέσα από το πρόγραμμα ΕΠΤΑ. Προσπάθειες γίνονται για δημιουργία τουριστικού λιμένα στο Πόρτο Λεόνε. Επόμενος στόχος είναι η τουριστική ανάπτυξη που απαιτεί βέβαια και την συμμετοχή των πολιτών.
Τέλος αναγκαία αποτελεί η αναφορά σε μερικά ενδιαφέροντα στοιχεία της ιστορίας του νησιού όπως : α) πάνω από το χωριό βρίσκεται η εκκλησία του Αγ. Γεωργίου που χτίσανε Σουλιώτες που έφτασαν στο νησί μετά τον διωγμό. Β) η αγγλική κυριαρχία του νησιού έδωσε καταφύγιο σε πολλούς σκλαβωμένους από τους Τούρκους Έλληνες. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι μετά την έξοδο του Μεσολογγίου βρήκαν καταφύγιο στο νησί 72000 άτομα, όσο περίεργο και αν φαίνεται. Το Μεσολόγγι μάλιστα τίμησε τον Κάλαμο με το χρυσό μετάλλιο της πόλης για τον λόγο αυτό. Νωρίτερα όμως ακόμα Καλαμισάνοι όπως ο Καρφάκης και ο Νικηφόρος, με αρματωμένα καΐκια έσπασαν μια φορά μαζί με τον Μιαούλη τον Τουρκικό κλοιό στην πολιορκία του Μεσολογγίου και έδωσαν τρόφιμα και προμήθειες. Γ) στην παραλία απέναντι από τον Μύτηκα μέσα στα πεύκα βρίσκεται το εκκλησάκι ενός άγνωστου γενικά Άγιου, πολύ γνωστού όμως στους Λευκαδίτες , του Άγιου Δονάτου. Τέλος δ) άξιο αναφοράς είναι το καστρομονάστερο βόρεια της επισκοπής. Το μνημείο αυτό αποτελεί Παλαιοχριστιανική εκκλησία του 5ου αιώνα η οποία τον 10ο αιώνα μετατράπηκε από τους ενετούς σε κάστρο. Εκεί είχαν βρει καταφύγιο κατά την τουρκοκρατία η Δέσπω η Τζαβέλαινα, ο Κολοκοτρώνης, ο Καποδίστριας και ο Καραϊσκάκης , σπίτι του οποίου σώζεται στην Επισκοπή.
Τα «Νέα της Λευκάδας» αποστέλλονται μεν στις Κοινότητες του Καστού και του Καλάμου, δεν διατίθενται όμως στο Νησί. Από εδώ και πέρα όμως με απόφαση της διεύθυνσης, 20 –30 φύλλα της εφημερίδας μας θα αποστέλλονται δωρεάν ώστε να μοιράζονται στα καφενεία των δύο μικρών νησιών, σαν ελάχιστη προσφορά ενημέρωσης προς την «άγονη» γραμμή της Λευκάδας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου